Naomi Owens, MST therapeut in team West-Brabant West, werd door haar supervisor Suzanne Pruijssers aangemeld voor de Whatever It Takes (WIT) award die MST Services (Amerika) ieder kwartaal uitreikt. Vervolgens werd Naomi ook daadwerkelijk genomineerd door MST Services, waarmee ze de WIT ook daadwerkelijk kan winnen.
Aan de nominatie is een mooi succesverhaal verbonden dat Naomi en Suzanne hieronder graag met je delen. Hierin lees je gelijk terug waarom Naomi aangemeld werd en hoe een MST therapeut een grote rol kan spelen in de maatschappelijke omgeving rondom jongeren die worstelen met problemen en hun naasten. Naomi zette een bijeenkomst op voor ouders die met andere ouders wilden brainstormen over de problemen van hun kinderen en de struggle waarmee zij zelf te maken hebben.
Suzanne wat was jouw reden om Naomi te nomineren? Wat ging hieraan vooraf?
Suzanne: “De reden dat ik Naomi heb aangemeld is dat we tijdens supervisie hadden bedacht dat een jongere uit haar caseload meer monitoring nodig had op straat. Deze jongen zit in een jeugdbende die veel delicten plegen. Denk aan overvallen, afpersing en drugshandel. We merken dat ouders vaak denken over andere ouders dat ze crimineel gedrag toestaan, slecht opvoeden, geen tijd hebben etc. Doordat wij in veel gezinnen komen, merken we dat dit niet het geval is. Veel ouders voelen zich handelingsverlegen en weten echt niet hoe ze hun kind weg kunnen houden bij verkeerde vrienden. Zo ontstond het idee dat alle ouders gezamenlijk de handen ineen moeten slaan. Dat zij verantwoordelijk zijn om hun kind te beschermen tegen de “groep” en de invloed van de groep.
Naomi heeft contacten gelegd met diverse instanties als het veiligheidshuis, de wijkagenten, de gemeenten en de CJG’s die over de regio betrokken zijn. Iedereen stond open voor het idee om de ouders gezamenlijk een front te laten vormen en de samenwerking te laten zoeken. Er was voldoende draagvlak en de individuele interventies op deze jongeren zelf kwamen niet van de grond. Deze groep lijkt ongrijpbaar en instanties hebben geen vat op deze groep.
Ons doel: We willen samen met al die ouders nadenken over hoe zij als ouders hun krachten kunnen bundelen om toezicht te houden op de straat en samen te werken.
Er is een idee ontstaan waarin een wijkagent met een MST-therapeut langs de deuren van een aantal ouders is gegaan. Zij brachten een warme uitnodiging en de vraag om op een avond gezamenlijk met elkaar na te denken. Fantastisch hoe Naomi haar collega-therapeuten wist te enthousiasmeren en de politie hiertoe bereid heeft gevonden. Naomi heeft de gemeente bereid gevonden om voor ons een grote coronaproof locatie te regelen, zodat we aan de coronamaatregelen konden voldoen op de avond dat de ouders uitgenodigd waren.
Naomi heeft een presentatie gemaakt, het programma van 2 uur ontwikkelt en de bijeenkomst geleid. De ouders die op deze avond aanwezig waren vonden dit erg prettig. Zij hebben gegevens uitgewisseld en hebben afgesproken samen op te trekken en te monitoren. De gemeente en het veiligheidshuis waren ook erg enthousiast. Naomi heeft dit project naast haar behandelingen, vrijwillig, opgezet en iedereen hierin meegekregen. Daarnaast is het een prachtige actie waarmee we MST in West-Brabant-West weer goed op de kaart hebben gezet.”
Naomi, wat vind jij van de nominatie?
Naomi: “Een enorme eer! Ik vind de nominatie alleen al een kroon op mijn werk. Ik heb deze pilot vrijwillig opgepakt omdat ik vanuit de grond van mijn hart voel dat we met zijn allen hier iets mee moeten doen. De ouders die thuis zitten, met hun handen in het haar…We moeten hen een podium geven om te spreken over hun ervaringen en om die ervaringen onderling te kunnen delen. De ouders die ik sprak waren huiverig en beïnvloed door de vele negatieve politiecontacten die ze hadden gehad met hun kinderen. Ze voelden zich niet gehoord of gezien en wisten veelal niet wat ze er mee moesten doen. Ze waren hulpverleningsmoe maar hadden een enorme behoefte om hier met andere ouders over te sparren. Deze pilot is voor die ouders die met andere ouders hierover willen brainstormen, op een laagdrempelige manier. Zonder oordeel, vanuit nieuwsgierigheid. MST denkt graag mee en helpt ouders om de grip en vooral de monitoring en toezicht op hun kinderen te vergroten. Ouders kunnen dan naar huis en al wat besproken is, in de praktijk samen gaan toepassen. Dat is toch een prachtig idee. Ik hoop werkelijk dat we het effect van een olievlek die zich verspreid kunnen creëren samen. Ouders die de handen ineenslaan, samen gaan werken en elkaar helpen, ondersteunen en elkaar in hun kracht gaan zetten.
De pilot is in ontwikkeling en we hopen snel nog een avond te kunnen organiseren voor nog meer geïnteresseerde ouders. De warme uitnodiging voorafgaand aan de pilot avond maakt dat het toegankelijker en laagdrempeliger wordt. Door gesprekken aan te gaan met deze ouders over hun kinderen, kunnen we ouders erkennen in hun struggle en kunnen we uitdragen dat we hen als ouders juist nu hard nodig hebben om ons gezamenlijke bereik te vergroten. Ik weet niet of ik de award win.. Dat zou ongelooflijk zijn. Maar wat we tot dus ver hebben bereikt, zoals ik al zei, is echt een kroon op mijn werk. En dat na pas een jaar in dienst te zijn bij de Viersprong als MST therapeut. Dat maakt me wel ontzettend trots.. Op mezelf, op alle betrokken instanties, op mijn hardwerkende superteam en de gezinnen waarmee ik werk.”