Lees voor
Translate

Moet ik mij identificeren als ik start met een behandeling bij de Viersprong?

Ja, volgens de Nederlandse wet geldt er een identificatieplicht voor iedereen die zorg ontvangt in Nederland. De legitimatieplicht geldt voor iedereen, dus ook voor kinderen. U kunt zich legitimeren met een geldig identiteitsbewijs. Dat is een geldig Nederlands paspoort, identiteitskaart, rijbewijs of vreemdelingendocument. De Viersprong legt het soort identiteitsbewijs vast, samen met het nummer. We maken geen scan. We checken of de  identiteitsgegevens overeenkomen met het BSN nummer van de aangemelde cliënt.

Lees voor
Translate

Wat gebeurt er nadat ik een aanmelding heb gedaan? Hoe weet ik of mijn aanmelding is binnengekomen? 

Nadat we uw aanmeldgegevens hebben ontvangen, gaan we deze verwerken. Mocht er nog aanvullende informatie nodig zijn, dan nemen we zo snel mogelijk contact op.

De cliënt, verwijzer en de (eventuele) huidige behandelaar ontvangen binnen twee weken bericht van ons (per mail of per post).

Mocht u binnen twee weken niets van ons horen, neemt u dan contact met ons op via telefoonnummer 088 – 76 56 883 (centrale medische administratie van de Viersprong).

Lees voor
Translate

Kan ik overleggen voordat ik verwijs?

Overweegt u een cliënt naar de Viersprong te verwijzen, maar wil u graag overleggen met iemand uit het intaketeam of verwijzing zinvol is?

Belt u ons dan voor telefonisch overleg. U kunt individuele casuïstiek daar bespreken middels intercollegiaal overleg.
Mocht u niet tijdens kantoortijden kunnen bellen, stuurt u dan een bericht aan klantburo@deviersprong.nl met uw telefoonnummer en de tijden dat u bereikbaar bent. Ons klantburo kan u dan terugbellen.

Lees voor
Translate

Waarvoor kan ik bij de Viersprong terecht?

Voor wie

De Viersprong biedt GGZ behandelingen bij persoonlijkheidsproblemen en gedragsproblemen. Wij onderzoeken en behandelen mensen uit heel Nederland:

  • Jongeren en volwassenen die problemen ondervinden als gevolg van een persoonlijkheidsstoornis. Veel van hen hebben al langere tijd klachten en eerdere behandelingen hebben onvoldoende geholpen;
  • Jongeren met ernstige gedragsproblemen en hun gezin;
  • Complexe problemen in relaties en gezinnen;
  • Gezinnen waarin de kinderen ernstig worden mishandeld en verwaarloosd;
  • Ouderparen en hun kinderen, die zijn verwikkeld in een vechtscheiding.

Voor wat

  • Intake en diagnostiek voor behandeling
  • Second opinion
  • Consultatie
  • Diagnostische expertise / Therapeutisch Psychologisch Onderzoek (TPO)
  • Behandeling persoonlijkheidsproblematiek bij jongeren en volwassenen met
    • Mentalization Based Treatment (MBT)
    • Schematherapie (ST)
    • Dialectische Gedragstherapie (DGT)
    • Psychodynamische psychotherapie, o.a. Transactionele Analyse (TA)
  • Behandeling gedragsproblemen jongeren met systeeminterventies FFT / MST / MST-PSB
  • Behandeling complexe problemen in gezinnen met systeemtherapie
  • Behandeling gezinnen bij vechtscheiding (Kinderen Uit de Knel)
  • Behandeling kindermishandeling en verwaarlozing in gezinnen met MST-CAN
Lees voor
Translate

Herken je dit? Ervaringsverhalen van volwassenen

Het verhaal van volwassen ervaringsdeskundige Annelies

[bs_row class=”row”]

[bs_col class=”col-sm-4″]Annelies, 30 jaar

Annelies is 30 en voelt zich nergens thuis. Ze heeft dat gevoel al heel lang en is geneigd om rond te zwerven en zich van niemand iets aan te trekken. Ze woont op een appartement maar onderhoudt het niet goed. Er is een huurschuld ontstaan omdat ze haar geld impulsief uitgeeft aan kleding en snoep. Ook gebruikt ze regelmatig te veel alcohol en is ze bekend met drugsgebruik (cocaïne en marihuana), hoewel dat gelukkig maar bij periodes is. Toch reageert ze zich altijd wel op zichzelf af door teveel te eten (hoewel ze broodmager is) en door zichzelf pijn te doen (met haar hoofd tegen de muur bonken en zichzelf krassen op armen en buik).

Ze heeft wel eens een vriend maar is bang voor de seksuele relatie. Ze sluit zich dan in zichzelf op, waarbij ze zich als van bovenaf bekijkt en niet meer in haar lichaam is. Ze heeft vaak het idee dat anderen er alleen maar op uit zijn om misbruik van haar te maken en ze heeft geen idee waarom. Deze relaties zijn in het verleden regelmatig ontaard in boosheid en geweld. Nu trekt ze zich vaker terug om dit te voorkomen en laat zich negatief uit over zichzelf en de andere mensen. Ze heeft al een paar keer geprobeerd om een einde aan haar leven te maken, zonder succes. Het liefste wil ze ergens bij horen, dingen samen doen, maar deze kant laat ze zelden of nooit toe. In plaats daarvan vervalt ze al gauw weer in impulsief negatief gedrag of provoceert zij weer afwijzing. Ze zegt: “Soms denk ik wel eens: het is maar beter zo, want ik kan hier toch niets aan veranderen”, maar soms wil ze ook uit deze patronen leren kunnen ontsnappen. Dat is een moeilijke weg die ze niet alleen weet te vinden of te bewandelen.

Mogelijke behandeling: Schematherapie volwassenen

[/bs_col]

[bs_col class=”col-sm-4″]Joanne, 45 jaar

Joanne is 45 en is een alleenstaande moeder van drie kinderen. Ze is als kind mishandeld. Ze wilde heel graag kinderen en zet zich zeer voor hen in. Ze voelt zich door de kinderen vaak afgewezen. De oudste dochter van 17 is sinds een jaar uit huis, nadat er ruzie was ontstaan over haar vriend, die Joanne niet goed voor haar vond omdat hij steeds haar geld innam. Er is een OTS opgelegd en sindsdien woont haar dochter in een pleeggezin. Joanne is hier erg boos over en maakt zich nog steeds erge zorgen om haar dochter. Tegelijkertijd is zij ook boos op haar en voelt zich afgewezen. De middelste jongen is zeer opstandig, druk en agressief al van kinds af aan. Joanne doet haar best, maar ze verliest soms haar geduld waarbij ze hem uitscheldt en hij agressief kan worden. Ze is bang voor hem. Haar jongste dochter is 14. Zij spijbelt steeds vaker en haar schoolresultaten worden steeds slechter. Joanne wil dat het goed met haar gaat. Ze legt haar strikte grenzen op en zwaardere straffen, zoals een maand huisarrest en ze schreeuwen of zwijgen tegen elkaar. Op een ander moment kan zij zeer toegeeflijk zijn. Cindy is al eens weggelopen en blijft dan bij haar vriend. Joanne is bang dat zij deze keer weg zal blijven.

Er is thuis steeds meer ruzie en Joanne voelt zich afgewezen. Ze heeft een zelfmoordpoging gedaan omdat ze het niet meer zag zitten. Bureau jeugdzorg is voor alle drie de kinderen betrokken. Joanne voelt zich door de gezinsvoogd niet begrepen en slecht behandeld. Zeker nu deze een time-out opname voor haar jongste dochter Cindy heeft voorgesteld. Zij heeft het idee dat zij een moeilijk mens is en totaal gefaald heeft als moeder en dat de gezinsvoogd dat ook zo ziet. Zij voelt zich niet serieus genomen, omdat de gezinsvoogd een paar keer te laat was: ‘ze doet ons erbij omdat het moet’. Joanne denkt soms dat het allemaal niet meer hoeft, dat zij er maar beter niet meer kan zijn, tegelijkertijd wil zij graag een beter contact met haar kinderen, maar ze denkt niet dat dit haar alleen zal lukken en vertrouwen in de jeugdhulpverlening heeft ze niet meer, die vinden haar een lastige zeurpiet. Ze wil ondersteuning en het tegelijkertijd zelf kunnen blijven doen. Ze wil niet opnieuw een kind in een OTS-regeling.

Mogelijke behandeling:
Multi Systeem Therapie Child Abuse & Neglect (MST-CAN)

[/bs_col]

[/bs_row] [bs_row class=”row”]

[bs_col class=”col-sm-4″]Nicole, 34 jaar

Nicole is 34 en heeft een gezin met twee kinderen. Ze voelt zich somber en leeft in constante strijd met haar man Marc en beiden overwegen om de relatie te beëindigen. Ze beschuldigen elkaar ervan de oorzaak te zijn van de steeds terugkerende ruzies. Nicole heeft echter besloten om er nu zelf werk van te gaan maken en in therapie te gaan. Ze is vastbesloten om haar eigen aandeel in de problemen tot een oplossing te brengen, zelfs als ze hiervoor moet worden opgenomen in een kliniek. Ze beseft dat er in veel relaties iets verkeerd gaat tussen haar en anderen en dat dat waarschijnlijk te maken heeft met wat ze vroeger thuis heeft meegemaakt. Ze is eigenlijk bang dat de spanningen thuis die nooit opgelost raakten, maar wel chronisch tot een nare sfeer en veel onveiligheid geleid hebben, haar altijd zullen blijven achtervolgen, zoals nu in haar relatie met Marc. Soms neemt Nicole de kinderen mee naar haar ouders om de situatie thuis een tijdje te kunnen ontvluchten. Maar sinds kort begint haar werk er ook onder te lijden. Nicole staat voor de klas en kan haar aandacht er niet meer bijhouden. Steeds meer tijd overdag vervalt ze in somberheid en gepieker zonder veel resultaat. De angst die ze voelt in haar dagelijkse leven neemt steeds meer toe en ze heeft nu een punt bereikt waarop ze besloten heeft: tot zover en niet verder, nu ga ik aan mezelf werken en ik wil het dit keer grondig doen.

Mogelijke behandeling: Transactionele Analyse

[/bs_col]

[bs_col class=”col-sm-4″]Eva, 33 jaar

Eva is 33. Haar leven is één grote puinhoop en dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Of zo lijkt het toch. Het lijkt alsof ze in alles mislukt: geen baan kunnen houden, geen man kunnen houden en straks pakken ze ook nog haar kind af. Ze loopt al jaren te knokken om zichzelf recht te houden. Geregeld gaat ze helemaal onderuit. Ze heeft al drie serieuze zelfmoordpogingen ondernomen. Dan denkt ze dat haar dochtertje beter af zou zijn zonder haar. Maar nadien voelt ze zich erg schuldig en schaamt ze zich dat ze zo’n slechte moeder is, omdat ze haar dochter bijna in de steek heeft gelaten. En dus gaat ze maar door. Al jaren helpen drugs en alcohol haar om overeind te blijven. Haar armen staan vol littekens van het krassen. Daar probeert ze wel mee te stoppen sinds ze moeder is, maar dat wil ook niet altijd lukken. Mannen zijn ook een ramp in haar leven. De goeie stoot ze af en met de slechte stort ze zich in onmogelijke relaties, vaak vol geweld. De enige die een beetje constant bleef in haar leven, is haar moeder, al is die relatie nu ook weer niet altijd gezellig te noemen. Het aantal hulpverleners is niet meer op de vingers van één hand te tellen. Vaak kreeg ze te horen dat ze nog niet klaar was voor psychotherapie. Ja, wanneer dan wel?

Mogelijke behandeling: Mentalization-Based Treatment (MBT)

[/bs_col]

[bs_col class=”col-sm-4″][/bs_col]

[/bs_row]
Lees voor
Translate

Herken je dit? Ervaringsverhalen van jongeren

 

 Mariska, 13 jaar  Marco, 14 jaar  Maaike, 14 jaar

Mariska is dertien en blijft soms thuis van school. Ze piekert over haar vader die als hij veel drinkt erg boos kan zijn thuis. Als hij thuis komt gaat ze met haar broer Roel van zes naar oma. Oma zegt altijd dat alles goed komt. Haar vader bedoelt het niet zo, denkt Mariska. Ze probeert ’s avonds thuis extra haar best te doen, omdat hij dan soms minder mept. Haar moeder is al lang erg somber en blijft soms in haar bed. Mariska helpt haar moeder dan om wat te eten en doet boodschappen. Haar broer Roel is erg druk bij oma en op school en heeft vaak ruzie met leeftijdgenootjes. Hij dreigt met woorden naar volwassenen wanneer zij hem willen corrigeren en heeft de juf geschopt. Zijn school heeft gezegd dat ze niet meer met hem verder kunnen. Hij weet niet wat er nu gaat gebeuren. De juf van Roel heeft tegen Mariska gezegd dat zij een zorgmelding hebben gedaan. Mariska is bang dat dit de problemen alleen maar erger maakt. Toen er mensen thuis kwamen helpen voor Roel en er gezegd werd dat ze misschien uit huis moesten, is het allemaal erger geworden. Soms denkt ze dat ze dood wil.

Mogelijke behandeling: MST-CAN

Marco is veertien. Hij is net opgepakt voor diefstal. Niet toevallig, want hij is al een tijdje ‘op het verkeerde pad’. Het begon na de scheiding van zijn ouders. Zijn vader zag hij niet vaak meer, het leek alsof hij zich niet meer interesseerde in Marco nadat hij zijn nieuwe vriendin leerde kennen. Zijn moeder werd depressief na de scheiding en liet hem maar wat begaan. Marco leerde foute vrienden kennen, met wie hij – vaak tijdens de schooluren – omging. Beetje rondhangen, wat vandalisme, stelen. Tenminste een plek waar hij zich nog wat oké voelde. Zijn moeder weet vaak niet waar hij is. Zijn ouders maken vaak ruzie over de opvoeding van Marco. Dat was al zo voor de scheiding, maar nu staan ze helemaal niet meer op één lijn.

Mogelijke behandeling: MST of  FFT

Maaike is veertien. Sinds iets meer dan een half jaar is ze zichzelf helemaal kwijt. Haar ouders herkennen niet meer het meisje uit de basisschool. Niet dat alles toen gemakkelijk liep voor haar, maar de laatste maanden loopt het echt helemaal uit de hand. Bij de minste aanleiding kan ze ontploffen. Haar stemming wisselt tien keer op een dag. Ze heeft snel het idee dat anderen haar afwijzen. Vriendschappen verlopen met ups en downs. Thuis zijn er geregeld conflicten. Ze voelt zich schuldig aan alles. Op andere momenten is ze boos op alles en iedereen om haar heen. Maaike is een half jaar geleden begonnen met krassen. Eerst hield ze het nog verborgen, maar uiteindelijk zijn haar ouders erachter gekomen. Misschien is dat maar goed ook, want op school kan ze haar problemen hoe langer hoe moeilijker verbergen. Haar schoolresultaten beginnen steeds meer te lijden onder haar problemen.

Mogelijke behandeling:
Jezelf de baas met MBT early

 Tim, 16 jaar  Bart, 16 jaar  Lisa, 17 jaar 

Tim is zestien. Hij gaat al twee jaar niet naar school. Het begon met een stom voorval, waarbij de leraar hem in de klas voor aap had gezet. De hele klas had gelachen en Tim voelde zich erg stom. Nadien is hij niet meer gegaan. Hij vult zijn dagen met gamen en chatten. Zijn ouders zijn radeloos, hebben al van alles geprobeerd, maar Tim vindt vooral dat ze aan zijn hoofd zeuren. Eigenlijk voelt Tim zich al langer niet goed in zijn vel. Hij is als kind op school gepest, wat hem onzeker heeft gemaakt. Die onzekerheid is alleen maar verergerd nadat hij naar de middelbare school is gegaan. Hij is altijd een piekeraar geweest, bedacht op voorhand allerlei mogelijke scenario’s van wat er zou kunnen gebeuren en hoe hij daarop zou kunnen reageren. Daarin lijkt hij ook wel wat op zijn moeder, die ook steeds alles graag onder controle houdt. Tim wil wel veranderen, maar weet niet goed hoe. Hij heeft ook niet het idee dat anderen echt snappen hoe groot de drempel naar school is. Hij schaamt zich en zou het liefst niemand meer onder ogen hoeven te komen.

Mogelijke behandeling:
Schematherapie voor adolescenten

Bart is zestien. Hij voelt zich al een tijdje down. Hij irriteert zich voortdurend aan zijn ouders. Vaak voelt hij zich van binnen woedend. Met die gevoelens weet hij zich geen raad. Blowen helpt om het in zijn hoofd wat rustig te houden. Echte vrienden heeft hij niet. Hij vertrouwt maar weinig mensen, durft ook niet echt open te zijn. Bart is bang wat anderen dan van hem zullen denken. Hij voelt alsof hij heeft gefaald. Hij voelt zich waardeloos en onbegrepen door anderen.

Mogelijke behandeling:
Jezelf de baas met MBT early

 Lisa is zeventien. Ze voelt zich al jaren slecht in haar vel. De laatste twee jaar is alles verergerd. Haar stemming lijkt wel een achtbaan: van vrolijk naar depressief naar kwaad naar leeg en weer terug. Vaak zonder dat ze zelf een aanleiding ziet. Veel vrienden heeft ze niet en de vriendschappen die ze heeft, zijn vaak erg wisselend en lopen vaak stuk. Eigenlijk is er niemand die haar echt kent. Lisa voelt zich dan ook eenzaam. Met haar ouders zijn er vaak heftige conflicten. Ze heeft het gevoel dat ze niets goed doet in hun ogen, zeker niet nadat ze op school gestopt is. Vaak twijfelt ze of ze niet gewoon een rotkind is. Alleen maar een last voor anderen. Op zulke momenten heeft ze gedachten aan de dood. Soms snijdt ze dan in haar armen of gaat ze drinken of blowen. Ze heeft er geen idee van hoe ze verder moet met haar leven. Behandelingen hebben nog weinig of niets uitgehaald. Ze heeft weinig vertrouwen in therapeuten want die hebben net zoals anderen haar al zo vaak in de steek gelaten.

Mogelijke behandeling:
MBT voor adolescenten